Dy rastet e gjyqtares Irena Hoxha
Dy raste flagrante, të siguruara për gazetën “Shekulli”, që mbajnë firmën e gjyqtares Irena Hoxha, tregojnë realitetin e dhimbshëm të vendimeve flagrante në raport me femrën. Rasti i parë është i shtetasit Ilir Mandri, i cili ndonëse në mungesë provash përfitoi urdhër mbrojtjeje nga togat e zeza kundër ish-bashkëshortes me inicialet I.M dhe vajzës së tij 14-vjeçare. Sipas vendimit të zbardhur gjyqtarja, Irena Hoxha aprovon një urdhër mbrojtjeje, duke u bazuar vetëm në “bindjen e saj të brendshme”. Në një kohë që në legjislacionin shqiptar termi “bindje e brendshme” nuk ekziston dhe nuk legjitimon marrjen e një vendimi. Brenda një hapësirë të shkurtër kohore vendimi i gjyqtares Irena Hoxha u rrëzua nga Gjykata e Apelit, pasi rezultonte i pabazuar në fakte dhe prova. “Në konsideratë të nenit 15/3 të ligjit nr.9669, datë 18.12.2006, kur nuk disponohen të gjitha provat e parashikuara në pikën 2 të këtij neni, gjykata nuk mund të lëshojë vendim urdhër mbrojtjeje bazuar vetëm në përshkrimin e rrethanave dhe fakteve, në të cilat është kryer dhuna në familje, duke e bazuar në bindjen e saj. Ndërsa rasti i dytë, i dhënë po nga kjo gjyqtare, është i një gruaje 7-muajshe shtatzënë, e cila kërkonte urdhër mbrojtjeje nga ish-bashkëshorti i saj i dhunshëm derisa të lindte. Kjo gjyqtare i mohon një gruaje shtatzënë mbrojtjen nga ish-bashkëshorti i saj.