Ilva Tare
Edi Rama me shijen dhe pasionin e tij për ngjyrat ka bërë që qeverisja e tij të identifikohet me ngjyrën e purpurt që Berisha ja pagëzoi me termin mavi. Madje, sa herë kam një veshje me ngjyrën që tanimë njihet si e Rilindjes imagjinoj fytyrat dhe nënqeshjet e atyre që pandehin më mirë se unë se cilit kah i përkas. Ndaj në përgjithësi e evitoj të purpurtën. Por, të Enjten e 1 Majit, në zymtësinë e shiut të imët dhe britmave “qeveri mashtruese” që vinin nga Pallati i Koncerteve, ku mbahej Panairi i Punës, u duk qartë se një hënë e re është shfaqur në Shqipëri. Hëna e purpurt që të mundëson të mos kompleksohesh nga ngjyra që ke veshur, sikundër të paralajmëron të mos presësh çudira nën reflektimin e saj, sepse siç e ka thënë i pari i kostelacionit të Rilindjes në këtë vend është sistemi që korrupton, jo individi. Si rrallëherë, qytetarët nuk kanë frikë të protestojnë. Si pothuajse asnjeherë më parë një Kryeministër dhe një anëtar qeverie nuk fshihen pas trupave shtatlartë të truprojave, por komunikojnë me të revoltuarit. Ky nuk është një xhest që meriton të shoqërohet me duartrokitje, pasi ndodh rëndom në çdo vend demokratik, ku qytetarët u kërkojnë llogari të zgjedhurve të tyre. Megjithatë është një xhest i padokumentuar mediatikisht gjatë qeverisjes së mëparshme, e cila ishte blinduar pas xhamave të makinave të errëta ku më e lexueshmja ishte arroganca ndaj votuesve të tyre dhe më e pavërtetuara mbetet shkalla e korruptimit të tyre. Pazotësia e maxhorancës së re, në trup të së cilës ndodhet edhe një pjesë e qeverisjes së mëparshme, për të zbardhur dhe ndëshkuar korruptimin si akt dhe të korruptuarit si individë, ul edhe më shumë parashikimet për ndryshime të vrullshme që zakonisht shoqërojnë tranzitin e një hëne të re. Nën hënën e Rilindjes, që edhe vetë disa socialist të mërzitur nga mospërfillja e Ramës i ka bërë të kenë sjellje lunatike, gjasat janë që sistemi të konfirmohet po aq korruptiv dhe individi të mbetet viktimë e tij. Duhet pritur dhe gjykuar kur të ketë më shumë shembuj e prova. Veprimet simbolike të Kryeministrit që ndalon dhe flet me të revoltuarit, pavarësisht se nuk e ka plotësisht nën kontroll dozën e tij të fortë të sarkazmës është një shenjë e një qeverisjeje që po tenton të qëndrojë e përgjegjshme përpara qytetarëve të saj, qofshin ata votues të tyre ose të keqpërdorur nga opozita e sotme. Porse prap se prap këto mbeten xheste simbolike dhe nuk japin shpresë për ndonjë hënë të ndritur në muajt e ardhshme. Vullneti për tu sjellë me përgjegjshmëri dhe jo me frikën që të pezullojmë gjithcka sa të marrim atë dreq statusi në Qershor që është edhe më pak simbolik se veprimet e Ramës, duhet dëshmuar ditë pas ditë, derë pas dere nga çdo zyrtar i kësaj maxhorance. Hëna e Rilindjes ka ngjyrë të theksuar që ndoshta nuk është në shijen e të gjithë, por aktet e frymëzuara prej saj duhet të jenë të gjithëpërfshirëse dhe llogaridhënëse edhe ndaj zërit më të dobët të kësaj shoqërie, që nuk ka luksin dhe as frymëzimin të merret me hënën e të tjerëve sa herë ndjehet i eklipsuar nga hëna e tij. – See more at: http://www.oranews.tv/analize/hena-e-rilindjes/#sthash.k5jGgjt2.dpuf
