Intervistë aktorit shqiptar në Itali, Përparim Beqiri
Mariola Guxho
Rimi Beqiri ( shkurtimi i emrit Përparim) ka lindur në Tiranë,më 16 maj te vitit 1982. Në Tiranë ku ka kaluar dhe fëmijërinë e tij. Që ne moshë të vogël e shihje te ulur para televizionit tek shikonte filma te ndryshëm, edhe pse akoma bota e filmit në Shqipëri nuk të ofronte shumë. Vendos të transferohet në Firence në moshën 16 vjeçare. Në vitin 2004 vendos të regjistrohet në S.N.C.I Shkolla Nacionale e Pavarur e Kinemasë në Firence ,ku studion për aktrim. Në vazhdim,ai luan pjesë të ndryshme në filmat e prodhuar nga S.N.C.I
Në vitin 2005,vazhdon studimet ne Teatrin “Tedavi 98”,në të cilin ka luajtur disa pjesë të ndryshme teatrale.
Në vitin 2008 transferohet ne Romë,ku jeton edhe sot. Vendos të vazhdojë studimet në “La scuola Internazionale di Teatro”( Shkolla Ndërkombëtare e Teatrit) në Akademinë e Aktrimit. Në të cilën diplomohet si aktor dhe asistent drejtor.
Në një intervistë për “Albaniaplus” Rimi Beqiri na jep më shumë detaje për jetën e tij dhe studimet e kryera në Itali.
Rimi mund të na flasësh rreth filmit tënd të fundit “Hobo” në të cilin je dhe protagonisti?
Filmi “Hobo” ka lindur si një episod i projektit ‘’Connections’’,film zhaner me 3 episode,ku regjia e këtij filmi i është besuar regjisorit të ri Daniele Misischia . Një regjisor i ri dhe mjaft i talentuar i “Cinema Indipendente “,i cili ka marre çmime te ndryshme për filmat e tij në festivale kombëtare dhe ndërkombëtare.
Dhe siç e aprovojnë Daniele dhe skenaristi Kristiano,duke besuar fuqishëm në këtë projekt,përveç që se do të transmetohet si episod,nuk do te përfundojë këtu rrugëtimi i tij,së shpejti do e shikoni te përfunduar në fund të 2013.
Historia e filmit “Hobo” flet për jetën e mjerë të periferisë se Romes,personazhi qe unë luaj quhet Mikajl. Mikajl përfaqëson jetën e vështirë të shumë personave,te cilët nuk kanë një strehë ku të jetojnë dhe Mikajl duhet të përballet dhe me të shkuarën e tij,të shkuarën e një krimineli. Jeta e përballë me shumë sfida dhe me njerëz që pasurohen duke shfrytëzuar njerëz të tjerë,të cilët janë te detyruar të luftojnë kundër njëri-tjetrit. Mikajl nuk di të zmbrapset lufton deri ne fund dhe arrin të kthehet përfundimisht te gruaja e tij.
Çfarë ju tërhoqi te Mikajl,që arritët të pranoni rolin?
Se ai është një personazh trim, me të cilin mund të transmetosh energji dhe forcë për të ecur përpara. Sa shumë njerëz ka sot që ndodhen në një situatë të vështirë si ai, ku pesimizmi të mbyll çdo derë. Ku ndjehesh I vetëm ne këtë botë dhe nuk ke më fuqi të ecësh përpara. Mikajl është shembulli me I mirë,ai arriti të kapërcejë çdo gjë dhe të fitojë lirinë e tij mbi çdo gjë .
Çfarë të karakterizon me atë ?
Guximi për të vazhduar lojën e jetës pa pasur frikë. Të eci përpara e pse jeta mund të jetë mund të më vejë përpara shumë sfida,unë do e gjej një rrugë të vazhdoj atë që kam nisur.
Në galerinë tënde të personazheve gjendet ndonjë,që për ta krijuar, ju ka lënë pa gjumë natën ?
Më ka ndodhur disa herë që nuk kam mundur te flejë natën. Kur kam qenë duke menduar për të nesërmen, për interpretimin time,në do mundja të përcillja botën e brendshme të personazhit. Ndoshta kërkoj shumë nga vetja,kur gjithmonë dua të arrij të kënaq publikun dhe shumë herë harroj të kënaq veten time.
Cila është gjëja më e rëndësishme dhe më e bukur që ke mësuar nga aktrimi? Si arrite t’i bësh përshtypje regjisorit Daniele i cili të ka zgjedhur si protagonist të filmit të tij ?
Ajo që kam mësuar është që cdo ditë duhet të punosh që të arrish rezultate pozitive. Të provosh gjithmonë e më shumë e të gjesh veten te cdo personazh që të mundësh të japësh maksimumin tënd. Talenti lind,por duhet punë që të rritesh profesionalisht. Cdo personazh është i ndryshëm nga tjetri dhe do energji te reja,këtë gjë ja them vetes cdo ditë që hap sytë.
Për Danielen kam bërë një provim rreth filmit të tij,i cili ka shkuar shumë mirë,sipas tij që më zgjodhi. Për nje periudhë kemi humbur kontaktet,per arsyeje të ndryshme. Ku kot nuk thuhet që rastësia bën cudira,jemi ritakuar në Casa del Cinema al Fanta Film Festival,ku kemi nisur dhe bashkëpunimin tonë.
Më kanë thënë që të pëlqen të punosh në teater,ështe e vërtetë?
Po kam punuar dhe në Teatër,ku edhe me akedamine kemi bërë spektakle të ndryshme. Gjithmonë ja kaloj bukur ne teatër dhe më pëlqen,por nuk mund ta krahasoj me kënaqësinë që më jëp kinema-ja. Ka qënë një ëndërrë që kur kamë qenë fëmijë,të cilën arrita ta bëja realitet.
Kur një aktor është më i zoti sipas mendimit tënd,kur është i ri apo i vjetër në moshë?
Te zotësija e një aktori ndikojnë shumë faktorë,sidomos eksperienca. Normalisht kjo karrierë niset qe në moshë të re e më pas me kalimin e viteve bëhesh e më i aftë. Kur je në moshë më të madhe nuk eshte e thënën që një ditë të bukur zgjohesh dhe e sheh veten më të pjekur profesionalisht. Mosha te fal nje experience gamash te ndryshme në curriculumin tënd,por jo në aftësinë dhe talentin tënd.
Cfare cilësish duhet të ketë një aktor ?
Sidomos duhet të ketë një pasion të madh për atë që ben . Të kultivojë cdo ditë vendosmërinë dhe vullnetin. T’i japi vetes mundesinë e të ëndërruarit,ndoshta e me sy hapur,por me këmbë në tokë.?
Cfarë mendoni për situatën italiane në lidhje me spektaklin,vecanerisht me kineman?
Mendoj te njëjtën gjë me shumë artistë të tjerë : edhe ajo pak që investohet në art investohet në rrugën e gabuar. Sinqerisht nuk dua të kritikoj asnjë,do të jetë dicka e përsëritur,por ato qe kanë pergjegjësinë e kësaj situate në Itali duhet të zgjohen dhe t’I ofrojnë të paktën një mundësi artistave të talentuar në jetën e tyre. Jo cdo gjë është pasuria,kur thjesht një moment të mendos si do të ishte jeta pa art? Unë personalisht nuk do mundja ta mendoja botën pa artin. Duhet jë jemi më bashkepunues me njëri-tjetrin që të shikojmë frytet e një të ardhme-je.
Cfarë keshille do i jepni të rinjve,që të mos gabojnë me zgjedhjen e edukimit te tyre?
Për ato që kanë vendosur të ndjekin rrugën e aktrimit,jam I mendimit që fillimisht duhet te ndjekin shkollen tre vjeçare te Akademisë Teatrale,më pas e mund të punojnë si aktor. Nuk mjafton vetëm talenti,por edhe formimi ne shkollën teatrali,në pjekurinë e një aktori. Ndërsa të rinjve në përgjithësi do ju thoja vetëm dicka: Zgjidhni një profesion që t’iu pëlqejë,se pasi të diplomoheni,kohën më të madhe të jetës suaj do e kaloni në punë dhe të ndjehesh I lumtur me atë qe bën,është çelsi I lumturisë së çdo njeriu.
Djathtas,majtas,në qendër apo mos flasim më mirë për politikë ?
E lemë fare se është më mirë.
Kush është Rimi në jetën private dhe cfarë i pëlqen të bëjë ?
Jam një person i qetë,të cilit i pëlqen qetësia dhe nuk shkon kurrë pas turmës. Më pëlqen sporti dhe kur kam kohë të lirë me pëlqen të lexoj libra me tematika të ndryshme.Shpeshherë dal me miq ku pimë ndonjë birre e flasim për temat aktuale,aty po që flitet për politike hahahah .Udhëtoj shpesh në dimër,sidomos kur dua të qetësohem shkoj buzë detit. Ku jam unë e uni im (bota ime) pa një personazh tjetër. Më pëlqejnë shumë ngjyrat e natyrës ,në to mund ta gjej veten çdo person.
Cila do ishte pyetja që do të pëlqente të bëja në këtë intervistë ?
Në I besoj deri në fund projekteve që marrë.
Dhe pergjigjia do ishte ?
Po.
STUDIME
2011 – Diploma “AKTOR/NDIHMËSREGJIZOR” AKADEMIA NDËRKOMBËTARE E TEATRIT TË ROMËS
2005 – Laboratori I Recitimit “TEATRI TEDAVI 98” (Firence).
2004 – Kurs aktori S.N.C.I “Shkolla kombëtare e kinemasë” (Firence).
