“Meqe e piva kafen e pare per sot, duke lexuar shkrimin e nje goce qe e ka emrin Kimete, ashtu si mjaft goca ne Jugun e Shqiperise, dhe ka mbemrin Berisha, ashtu si vetem ne Veriun e Shqiperise.
Po e nis duke thene thjesht, qe shkrim me idiot se ky ( i pare nga nje pikepamje ), dhe me te poshter se ky ( i pare nga nje pikepamje tjeter ), nuk kisha lexuar ndonjehere. Une nuk kam lexuar asgje nga ato cfare kane shkruar te huajt dashakeqë ndaj shqiptareve, te themi serbi i famshem Cubriloviq. Sepse nuk jam bere asnjehere kurioz te di çfare shkaqesh ka nje njeri qe me urren mua dhe racen time, nderkohe qe une per te urryer dike qe me urren, nuk me nevojitet t`i lexoj ato qe shkruan, me mjaftojne ca shkaqe te tjera. Por sidoqofte, nuk besoj se nje i huaj dashakeq ndaj shqiptareve, do mund te shkruante nje plehre te tille, si kjo qe ka shkruar me shume zell letrar, budallaqja Kimete. Une nuk e kam lexuar shkrimin e Nanos, te cilit ajo i referohet, por me mjaftoi titulli i shkrimit te tij, qe te kuptoj se ai me ate shkrim ka dashur te qetesoje dike, por perpos kesaj, me ate shkrim ai thjesht ka provokuar dike tjeter, nderkohe qe Kimeten me ate shkrim thjesht e ka eksituar ne pjesen e gabuar te trupit.
Une jam 50 vjeç, i lindur nga nje toske dhe nga nje gege, im ate ishte nga Vlora, ndersa ime më nga Prizreni, mua, vellezerit dhe motrat e mia, nga e folura nuk na kuptuan asnjehere se nga ç`fshat ishim, por sigurisht qe te tjeret e pelqenin gjithmone te foluren tone. Ndersa Kimetes i kujtoj se e folura e nje vajze shqiptare gegë, qe nuk ja mbaj mend emrin, e cila perdorte germen -ç-, deputete e paindoktrinuar e parlamentit te Maqedonise, eshte shume e me e bukur se e folura e nje gruaje shqiptare gegë, me probleme te renda te karakterit dhe formimit intelektual, ish kryetare e Kuvendit te Shqiperise, qe vdiste te perdorte germen -q-, madje per inat te toskeve dhe Enver Hoxhes qe e kish persekutuar, e perdorte -q-në e famshme, kalin e betejes se Kimetes, edhe atje ku tosket nuk perdorin -ç-.
E pra, ajo vajze qe perfaqeson shqiptarë te Maqedonise, nuk eshte lindur dhe rritur ne Jugun e Shqiperise, por ne Veriun e saj. Komunizmi ne Shqiperi beri shume gjema, por historia e Shqiperise nuk filloi ne 1944, dhe Enver Hoxha nuk ishte toska i pare qe tentoi te bente shtet pasi mori pushtet, dhe po ashtu Enveri nuk pati fatin te merrte pjese as si degjues ne Kongresin e Manastirit ( Bitola, e quajti ministri i ri i jashtem shqiptar, qytetin e alfabetit shqip, – brezi i Kimetes hesapi ). Dhe po ashtu historia nuk filloi ne 1924, dhe as Ahmet Zogu nuk ishte gega i pare qe tentoi te bente shtet pasi erdhi ne pushtet (nuk e beri dot as si Enveri), dhe as i pari qe tentoi te bente atdheun e madh ( e la atdheun e tij me te vogel nga ç`e gjeti kur erdhi ne pushtet ). Tifozeve gege te idese se Kimetes, atyre qe Enver Hoxhes i kujtojne Miladin Popoviçin, une u kujtoj Nikolla Pashiçin e bajonetave serbe qe shoqeruan Ahmetin, si dhe Shen Naumin e falur, si dhe Koçi Xoxen, te cilit Enveri ja vari lekuren ne hu, kur ai filloi t`i cante trapin me spiunlleqe tek serbët, si dhe marreveshjen e detit shqiptar te firmosur nga Berisha–Basha-Bakojanis-Karamanlis, te cilen nje toske i thjeshte e luftoi i vetem si trim, derisa u bene te ndjeshem dhe politikanet toske.
Historia e shqiptareve eshte shume e lashte, eshte historia e atyre njerezve qe e quanin veten Ilire, sepse u pelqente te ishin Te Lire, qe banonin ne male e buze detit, e qe ashtu si afrikanet e nentokes se diamanteve, u bene viktime e mrekullive qe u kish falur Natyra dhe Zoti. E qe luftuan ashtu si munden, per token dhe gjuhen e tyre, e qe eshte e kote t`i qortojme apo te ndjehemi keq pse nuk munden t`i mbronin ato siç duhej. Nderkohe qe dialektet e gjuhes nuk ekzistonin vetem ne gjuhen shqipe, por ne gjithe gjuhet e botes, nderkohe qe qytetaret e botes zgjodhen te mos e kalojne kohen duke u zene se cili dialekt duhet te mbizoteronte ne gjuhet e tyre zyrtare, por ta kalojne ate duke punuar e duke u zbavitur, duke pastruar vendin ku jetojne, zhvilluar trurin dhe mjetet e punes.
Sllavet qe u erdhen e i zaptuan tokat e ilireve, e quajten veten sllavet e jugut, por ilireve u erdhen nga veriu, dhe po ashtu greket qe i zaptuan erdhen nga jugu, por ate toke iliresh qe zaptuan e quajten Veri i Epirit. Qe do te thote se konceptet Veri dhe Jug jane relative, nderkohe qe njeriu ka caktuar koncepte te tjera per te emertuar veten, shoqerine dhe atdheun e tij.
E prandaj shqiptaret duhet t`i lene menjane marrinat qe hedhin ne leter ashtu si guret ne lume, nje tufe njerezish qe vijne nga erresira e padijes dhe snobizmit fals.
Sepse sot nuk ka Veri dhe Jug, sot ka vetem Perendim ! Edhe vete Dielli, lind atje ku perendon !”
