Nga Fatos Mahmutaj
U deshën tre ditë që ta pranoje humbjen. Si i paburrë që je nuk pate guxim ta bëjë që në fillim. E bëre vetëm kur nuk ia dole të manipuloje. (Jo se këtë radhë nuk bëre, por me to nuk ia dole dot). Në fakt duhet ta kishe bërë dorëheqjen që më 15 mars 2008 kur bizneset mafioze të tët biri masakruan 26 vetë në Gërdec. Personalisht, e kujtoj mjaft mirë surratin tënd në QSUT, të asaj dite. Ishe skuqur i tëri, nuk dije se çfarë bëje. Duke u dridhur i tëri the para kamerave: “Biznesi i përkiste një kompanie amerikane të kontraktuar nga ne”. Me këtë e hodhe përkohësisht përgjegjësisë. Në fakt në gjithatë katrahurë nuk kishte mend njeri të merrej me hetime, emergjente ishte të shpëtohej jeta e mbi 300 të plagosurve. Por nga dita në ditë dolën faktet. Kishe humbur aty baxhanakun tënd, atë që e mohove direkt dhe pa pikë turpi. Investigimi nxori edhe dy fëmijët e tu si organizatorë të të gjithë maskarallëkut. Krimet e tua janë pa fund. Nuk kam ndërmend t’i përmend një nga një të gjithë.
E pranoj që nuk ia dal dot t’i shkruaj, pasi me siguri do më duhen 22 vite, aq kohë sa ti qëndrove në postin që uzurpove, herë në karrige qeverisëse e herë në opozitë ku ndiheshe më tepër se i pari i vendit. Nuk do merrem as me ngjarjet e 2 prillit në Shkodër, as me krimet monstruoze të vitit 1996, as me ato të 1997, as me ato të luftës së Kosovës, as me shuarjen e familjes Haklaj. Po lë edhe vjedhjet e shumta që ke bërë në kurriz të shqiptarëve. Po e lë edhe 21 janarin 2011, ku viktimë e asaj dite isha edhe unë vetë, kur “trimat” e tu të devotshëm u morën jetën 4 qytetarëve të pafajshëm, ndërsa ti nxitove të dekoroje vrasësit fillimisht në zyrën tënde me medalje trimërie, ndërsa më pas në gjykatë duke i shpallur jo vetëm të pafajshëm, por edhe heronj në shërbimin tënd. Shqiptarët nuk do të harrojnë kurrë faljen e detit grekëve; faljen e ekonomisë dhe koncesioneve klaneve mafioze serbe. I preke shqiptarët atje ku nuk mbante më. Kësaj here ti nuk re nga fiku, as nga kali siç pretendon vetë. Ti ishe vetë kali gërdallë në stallën e hipokrizisë dhe injorancës. Ti s’ishe dhe s’je feniks apo shqiponjë. Ti ishe një sorrë dhe tani mos pretendo që të jesh qyqe. Thjesht je një ish-kalë gërdallë, i ngordhur. Do të mbetesh në kujtesën e shqiptarëve thjesht si ish-Kryesali. Lamtumirë në qafëthyerjen tënde, e mos ta pafshim më surratin!
Bruksel me 26 qershor 2013
